بلاگ

گچ‌های پلیمری طی عملیات‌های میکرو یونیزه شدن پخت و سرند کردن و اضافه کردن مواد افزودنی همچون پرلیت، مواد سلولزی آهک هیدراته، مواد پلیمری، اسید سیتریک، اسید تارتاریک، هوستاپور و … معایب گچ سنتی را از بین برده و ویژگی‌های جدیدی به گچ افزوده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت است از:

1. چسبندگی بسیار زیاد
2. دیر گیر بودن و ایجاد پرت حداقل
3. مقاومت بالا در برابر ضربه و فشار
4. مقاومت بسیار بالا در برابر رطوبت و قابل شست‌وشو بودن
5. چگالی کمتر و حجم بیشتر
6. مقاومت در برابر حرارت و حریق
7. قابلیت اجرا به صورت پاششی
8. عدم ترک خوردگی
9. اجرای تک مرحله‌ای بدون نیاز به گچ و خاک

این ویژگی‌ها سبب شده تا در برخی موارد گچ‌های پلیمری جای سیمان سفید را بگیرند و مقرون به صرفه باشند. بهای گچ‌های پلیمری در مقایسه با گچ‌های سنتی به‌طور تقریبی در حدود ۳ برابر بیشتر است لیکن با توجه به نسبت مصرف حدود نصف در قیاس با گچ معمولی در سطوح مورد استفاده و مزایای سبکب وزن و عایق بودن، بخش زیادی از این قیمت بالا توجیه اقتصادی پیدا می‌کند. اجرای گچ‌های پلیمری چه به صورت دستی و چه به صورت پاششی به علت دیر گیر بودن سرعت گچ کاری را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد که این میزان در حالت پاششی به ۵ برابر سریعتر از گچ کاری سنتی می‌رسد.